De Strafmaat
Ik was pas benoemd tot kornet en in afwachting van mijn vertrek naar 41ste tankbataljon in het Duitse Hohne, toen ik in de officiersmess van de Willem III kazerne met de volgende merkwaardige zaak geconfronteerd werd. Bij de ochtendkoffie kwamen de meeste officieren samen, waarbij ritmeester Frits wel een van de opvallendste was. Niet omdat hij steevast weigerde koffie te drinken, maar uitsluitend jonge genever met Angustora, maar ook omdat hij elke bevordering geweigerd had omdat hij de rang van ritmeester het best bij een cavalerie-officier van zijn stand passend vond.
Het gesprek van die ochtend ging over een rekruut, die een krijgstuchtelijk vergrijp had gepleegd. Het was geen alle daags vergrijp en daarom werd de zaak breed uitgemeten. De rekruut, waar het om ging, was een stevig uit de kluiten gewassen 18-jarige bouwvakker uit het naburige Hoogland, die in de eerste weken van zijn rekrutentijd het kazerneterrein niet mocht verlaten. Dat hij in die tijd zijn vriendin niet kon ontmoeten leverde hem grote problemen op, en dus zocht hij naar wegen om aan de lokroep van de liefde gehoor te kunnen geven. Op een zwoele zomeravond spraken zij af om elkaar te treffen op een afgelegen plek van het met hoge stalen spijlen omgeven kazerneterrein. Door de hek werden aanvankelijk slechts liefdevolle woorden gewisseld totdat de hormonale druk te hoog werd en door de spijlen van het hek de liefde werd bedreven. Het ongeluk wilde dat juist op dat moment de wachtcommandant zijn ronde liep en getuige was van hetgeen zich met grote moeite en vindingrijkheid door de spijlen van het hek aan het voltrekken was. De ongelukkige rekruut werd gesommeerd zijn over zijn enkels afgezakte overall weer aan te trekken en de wachtcommandat te volgen naar het wachtlokaal, waar rapport opgemaakt zou worden.
Het liedesavontuur van de rekruut was het alleroverheersende gesprek tijdens de koffiepauze. Gesteld werd dat de jonge man wel zeer fors geschapen moest zijn om de liefdesdaad door de spijlen van het hek te kunnen presteren. Er werd druk gespeculeerd over welke straf hem te wachten zou staan; Immers; op het zonder verlof verlaten van het kazerneterrein stond veertien dagen verzwaard arrest. Aller ogen waren gericht op ritmeester Frits, die als commandant van de rekruten de strafmaat zou moeten bepalen. Ritmeetser Frits leek hulpeloos. Een dergelijk geval was in zijn gehele militaire carriere nog niet voorgekomen. Nadat hij de fles met genever rond had laten gaan, waarbij hij zichzelf niet vergeten was, viel zijn oog op mij. “Kornet jij hebt toch rechten gestudeerd; wat is jouw mening?”
De bal lag bij mij. Ik leek mij op glad ijs te bevinden, maar desondanks begon ik voorzichtig: “De eerste vraag die in dit geval beantwoord moet worden is: Het hoeveelste gedeelte van het lichaam heeft zich ongeoorlofd buiten het kazerneterrein bevonden?”. De hilariteit was groot en er werd druk gediscussieerd of het gedeelte van het lichaam dat zich buiten het kazerneterreinn bevonden had, beoordeeld moest worden tijdens of na de liefdesdaad. “Als aangenomen mag worden, dat 1.000ste deel van het lichaam zich ongeoorloofd buiten het kazerneterrein heeft bevonden, dan lijkt het mij redelijk dat aan de rekruut een straf wordt opgelegd van 14 dagen x 24 uur x 60 minuten = 20.160 minuten gedeeld door 1.000 = 20 minuten verzwaard arrest.” Het advies werd met een homerisch gelach ontvangen en ritmeester Frits liet de geneverfles nogmaals rondgaan,
De rekruut werd desondanks later gestraft met veertiendagen verzwaard arrest.
