Wijn
Mijn ouders dronken bij feestelijke gegenheden en op vakantie graag een glaasje wijn. Zij dronken in bescheiden mate, maar wel altijd goede – voornamelijk – Franse wijnen. Als kinderen kregen wij een klein beetje wijn in ons glas met water, waarbij zich dan een rood randje in ons glas met water vormde. Werkelijk kennis gemaakt met wijn heb ik pas tijdens mijn studietijd in Utrecht toen ik in het bestuur zat van de Utrechtsche Studenten Societeit PHRM. In dat bestuursjaar hadden wij veel officiele diners met vaak goede tot zeer goede wijnen. Bovendien werden wij regelmatig uitgenodigd bij wijnhandelaren, die graag wijnen wilden leveren aan de societeit. Bij elke onvangst behoorden een uitgebreide proeverij en vaak een verzorgde lunch. Mijn belangstelling voor de wijn was gewekt. Aan het einde van de zestiger jaren werd ik door mijn oom George (Reuchlin) gevraagd om directeur te worden van de wijnhandell M. Reuchlin & Zoon. Dat zag ik wel zitten, maar omdat mede-aandeelhouder Bokma minder vertrouwen in mij had ging dat feest niet door.
Als eerste opdracht van het door Hans Knottenbelt en mij pas opgerichte ‘Custom Management’ moest ik de technische leiding overnemen van de frisdrankdivisie van de Verenigde Brouwerijen te Breda/Rotterdam. Die opdracht heb ik tot teverdenheid van de Raad van Bestuur volbracht waarna ik van de brouwerij de opdracht kreeg om de productieleiding over te nemen van wijndivisie, waaronder zeven grote en middelgrote wijnkoperijen door heel Nederland vielen. (Walraven & Sax, De Bredase Wijnhandel, Hoogewerff, Chabot & Erkelens, Wijnhandel Steur, Wijnhandel Boelen en nog twee anderen). In die tijd heb ik erg veel over wijn geleerd en ervaringen opgedaan. Het thema wijn heeft mij nooit meer losgelaten en ook nu schrijf ik nog een vaste rubriek over wijn in het Nederlandstalige blad ‘Guapa’ dat in Spanje wordt uitgegegeven.
Caspar Reuchlin
De Droom Azerneidzjan en Armenie
